Podstawowe zasady

Świat stoi w obliczu poważnych problemów społecznych, które obecnie spowodowały kryzys cywilizacyjny. Powoli, ale nieuchronnie osuwamy się w techno-feudalizm, w którym przeciętny człowiek jest tylko zwykłym surowcem, maleńką statystyką, płacącą podatki i odsetki aktualnym partokratom i oczywiście konsumującą produkty, do których zakupu jest zmuszana. Nawet jeśli tak naprawdę ich nie potrzebuje. Ten konsumpcjonizm jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do eskalacji kryzysu, który przejawia się także, między innymi, w nieludzkiej skali zanieczyszczenia środowiska.

Są to problemy, których, niestety, liberalna demokracja nie jest w stanie rozwiązać, a w wielu przypadkach nawet je pogłębia, osłaniając je podejściem nastawionym na zysk. Ucząc się na błędach, musimy pójść dalej, jeśli chcemy przywrócić równowagę, która została tak bardzo zachwiana, i utrzymać naszą planetę nadającą się do życia.

Aby tego dokonać, musimy uregulować sytuację polityków i miliarderów, którzy są z nimi w zmowie, ulepszyć system wyborczy, wprowadzić system trójpolarny bez partii, samoregulację opartą na argumentach, a nie na sile, konstytucyjny system rządów odporny na zamachy stanu, doprowadzić warunki życia zwykłych ludzi do znośnego poziomu, a jednocześnie nauczyć ich świadomości interesu publicznego. Zmniejszenie, a optymalnie zlikwidowanie zależności mas jest główną gwarancją lepszego i bardziej przyjaznego interesowi publicznemu świata. Najważniejszym tego elementem jest zapewnienie równości szans i zniesienie wszelkich przywilejów, w opozycji do egalitaryzmu Marksa. Punktem wyjścia dla merytokratycznych dążeń gospodarczych są prace Silvio Gesella, na którego ideach opiera się szwajcarski bezodsetkowy system WIR.

W dążeniu do pokojowego współistnienia należy w pewnym stopniu skonsolidować poglądy prawicy i lewicy wokół wspólnego mianownika, jakim jest osobista zasługa. Jest to cecha ludzka, na podstawie której rozsądni politycznie członkowie obu stron mogą być nakłaniani do kompromisu. Bez niej kraj będzie pogrążony w wiecznej nienawiści.

Konstytucja musi określać długoterminowy cel przejścia na gospodarkę opartą na zasobach, do którego władza wykonawcza musi być zobowiązana się dostosować.

Z ekonomicznego i społecznego punktu widzenia należy osiągnąć następujące cele:

gospodarka pieniężna musi zostać zmieniona na gospodarkę produktywną
należy stopniowo wycofywać się z bankowości prywatnej oraz wprowadzić koncepcję i praktykę publicznego biura rachunkowego
należy wydać pieniądz elektroniczny, a tym samym wprowadzić sprawiedliwszy, nieuciążliwy system podatkowy
potrzebujemy ogólnokrajowego systemu logistycznego dla wszystkich, opartego na sztucznej inteligencji
priorytet obiegu musi zostać zmieniony na priorytet tworzenia wartości
oprocentowany prywatny system monetarny musi zostać zastąpiony nieoprocentowanym publicznym systemem monetarnym
potrzebujemy gospodarki opartej na ludziach zamiast gospodarki opartej na pieniądzu
prymat spekulacji powinien zostać zmieniony na prymat wydajności
niekontrolowana, zorganizowana władza korporacyjna musi zostać zastąpiona systemem kontrolowanej władzy publicznej
musimy zmienić demokrację formalną na demokrację merytokratyczną, czyli taką, która stale odnawia równe szanse dla każdego człowieka zarówno w gospodarce jak i w finansach
musimy zaprzestać niezrównoważonej akumulacji interesów zwanej trwałym wzrostem - "rozwojem" - i przejść do zapewniania trwałych zasobów
musimy rozszerzyć samorządność, a nie ją likwidować
będziemy musieli zmienić integrację inkluzywną na równe partnerstwo
jednostronną modernizację techniczną należy zamienić na ciągłą modernizację społeczną, która prowadzi również do bardziej sprawiedliwych stosunków społecznych